شهر! آرامش بگیر، آهسته ترکت میکنم

چند سالی باتو بودم ،رفع زحمت میکنم



در مقامم آیه های «هل اتی...»آمد ولی

یک نفر بر پیکرم باشد قناعت میکنم



انتظار همسرم را میشکم اما بس است

از همان روزی که رفت احساس غربت می کنم



مثل هر روز خدا رد سلامم می کنید

مثل هر روز خدا با چاه خلوت میکنم



یاد آن لعن قنوت هر شب و روز شما...

همچنان بر مردم این شهر خدمت میکنم



آه،من رفتم ولی ای قاتل زهرای من

گریه تا مرگم به یاد آن مصیبت میکنم



چند خطی هم برای روضه اش می آورم

از همین جا قتلگاهت را زیارت میکنم :



«آه فرزندم،ترک برداشته لبهای تو

اکبرم،آب گلو را با تو قسمت میکنم»



انتظار منتقم تسکین قلبم می دهد

حیف دارم غیبتت را کم کم عادت میکنم!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: